Artrose bij de kat
Artrose is een vorm van slijtage in één of meerdere gewrichten. Het ontstaat doordat er meer gewrichtskraakbeen verloren gaat dan door het lichaam aangemaakt wordt. Het kraakbeen verslechtert en verdwijnt soms helemaal. Bij artrose vermindert ook de vloeistof in het gewricht. Deze vloeistof is nodig om het gewricht soepel te laten beewegen en om schokken te absorberen. Door de slijtage van gewrichtskraakbeen en vermindering van de schokabsorberende vloeistof kunnen botten over elkaar schuren, wat veel pijn veroorzaakt.
Wat veroorzaakt artrose?
Artrose wordt gezien als een normaal verouderingsproces van de gewrichten. Bij het ouder worden en door belasting met het eigen lichaamsgewicht neemt de opbouw van kraakbeen af en de afbraak toe. Risicofactoren voor artrose zijn bijvoorbeeld erfelijkheid, trauma en overgewicht. Bij katten ouder dan 14 jaar heeft 82% last van artrose.
Wat zijn de symptomen (tekenen) van artrose?
Het meest opvallende teken van artrose is gewrichtspijn, vaak bij de ellebogen, knieën en heupen. Katten laten echter niet altijd goed blijken wanneer iets pijnlijk is en lopen vaak niet mank als ze last hebben van artrose.
Katten worden minder mobiel. Eigenaren merken dat ze minder springen, vaker blijven liggen op makkelijk bereikbare plekken en ook de krabpaal wordt minder of anders gebruikt dan voorheen. Soms hebben ze ook last van het kattenluik en kunnen ze minder goed de kattenbak op/in. Andere symptomen zijn vermindering in vachtverzorging, likken op zere plekken en minder vriendelijk gedrag vertonen naar andere dieren, kinderen en eigenaren.
Artrose test
Katten zijn meesters in het verbergen van pijn en lijden daarom vaak in stilte. Doe de katten artrose test en kom er snel achter of uw kat mogelijk last heeft van artrose! Aan de hand van een aantal vragen over het gedrag en de gezondheid van uw kat, krijgt u een eenvoudig advies. De test kunt u vinden door op onderstaande link te klikken.
Artrose test voor de kat – Medisch Centrum Voor Dieren (mcvoordieren.nl)
Wat is er aan te doen?
Artrose is helaas niet te genezen, maar we kunnen op meerdere manieren wel een goede kwaliteit van leven terugkrijgen en behouden. Therapie voor artrose is voor iedere kat anders, maar kan bestaan uit:
- Overgewicht bestrijden of voorkomen
- Dieet voeding voor gewrichten
- Pijnstilling
- Fysiotherapie en/of acupunctuur
- Solensia injecties
Mocht u na deze informatie nog vragen hebben neem dan gerust contact met ons op.
Blaasproblemen bij katten
Een veel voorkomend probleem bij zowel katers als poezen is een blaasontsteking of wel cystitis. De symptomen hiervan zijn dat de kat vaak naar de bak gaat, er lang op zit, soms hierbij klagelijk miauwt, terwijl niets of een klein beetje urine wordt geproduceerd. De kat kan naast de bak in huis gaan plassen of likt veel onder de staart. Als de klachten al langer bestaan kan er ook bloed bij de urine zitten, afkomstig van de ontstoken blaaswand.
Oorzaken van blaasontsteking bij de kat
Een oorzaak van blaasontsteking kan blaasgruis zijn. Dit zijn kristallen die normaal oplossen in de urine, maar door aanleg of veranderde zuurgraad neerslaan in de blaas en de blaaswand irriteren. Bij katers kan een blaasontsteking leiden tot een acuut probleem; een blaasverstopping (de zogenaamde plaskaters). Hierdoor kan de kat niet meer plassen en dit is altijd SPOED!
Naast blaasgruis komen blaasstenen regelmatig voor, zelfs goedaardige gezwellen (poliepen) en tumoren van de blaas kunnen tot dit soort klachten leiden. Bij katten is in een klein aantal van de gevallen (<1%) een bacteriële infectie de oorzaak. Bij aanhoudende klachten is dan ook nader onderzoek nodig van de blaas, zoals een blaas(contrast)foto, echo en/of urinekweek. In de meeste gevallen is de oorzaak niet duidelijk. Uit onderzoek blijkt dat stress een groot risico geeft op blaasontsteking, net als overgewicht.
Therapie
- Medicatie: meestal wordt bij katten met een blaasontsteking alleen een pijnstiller/ ontstekingsremmer meegegeven. Daarnaast zijn vooral stress reducerende maatregelen en middelen aan te bevelen. Antibiotica is zelden nodig gezien bacteriën zelden de oorzaak zijn van de ontsteking.
- Operatie: wanneer er blaasstenen gevonden worden door middel van een echo of röntgenfoto, dan moeten deze operatief verwijderd worden.
- Voeding: als blaasgruis of blaasstenen als oorzaak zijn gevonden, moet het dier levenslang op dit voer blijven staan.
- Drinken: het goed laten drinken van water is ook een maatregel. Veel katten drinken veel te weinig wat zorgt voor hoog geconcentreerde urine. Dit kan de kans op herhaling vergroten. Zet op verschillende plekken in huis (grote) bakken met schoon water neer. Er zijn ook drinkfonteintjes verkrijgbaar bij verschillende dierenspeciaalzaken. Deze stimuleren ook het drinkgedrag omdat heel veel katten stromend water erg leuk vinden. Ook kan het geven van blikvoer zorgen voor een hoge opname van water (aangezien dit voer voor 80% uit water bestaat), nadeel hiervan is wel dat zacht voer minder goed is voor het gebit.
- Stress verminderen: katten die naar buiten kunnen hebben meestal minder stress dan volledig binnengehouden katten, zeker als ze vrij naar binnen en buiten kunnen door bijvoorbeeld een kattenluik. Als een kat niet naar buiten kan is verrijken van de omgeving nuttig (speeltjes, krab- en uitkijkpalen, verstopplekken).
- De kattenbak moet op een rustige plek staan en gemakkelijk te benaderen zijn voor de kat. Het aantal kattenbakken is ook van belang (aantal kattenbakken = aantal katten + 1 extra). Regelmatig schoonhouden is uiteraard ook belangrijk.
- Feliway® spray of verdampen
Conclusie
Katten met een blaasontsteking hebben hier veel last van, gaan soms in huis plassen en de oorzaak is vaak stress en blaasgruis. Goed onderzoek is belangrijk en met de juiste maatregelen en voeding zullen de klachten verdwijnen.
Mocht u na deze informatie nog vragen hebben neem dan gerust contact met ons op.
Castratie kater en sterilisatie poes
Castratie kater
Gemiddeld worden katers op 6 maanden leeftijd geslachtrijp. Ze kunnen dan weglopen van huis in hun zoektocht naar een poes om mee te paren. Intacte katers zijn ook geneigd om veel te vechten en vaak zien we sproeigedrag ontstaan.
De operatie gebeurd onder een algehele narcose, waarbij bewustzijn en pijngevoel uitgeschakeld zijn. Ook krijgt hij van tevoren een pijnstiller per injectie toegediend, die al werkzaam is als hij wakker wordt. Bij de kater worden de testikels via een sneetje in het scrotum (de balzak) verwijderd. Hierbij wordt geen hechtmateriaal gebruikt. Over het algemeen is het niet nodig dat de kater een kraag om krijgt, omdat ze vrijwel nooit lang aan de wond zitten.
Het dier is vaak de volgende dag al weer helemaal zichzelf, natuurlijk is het wel van belang rustig aan te doen de eerste dagen, dus niet te wild spelen, springen etc. Ook mag de kater een aantal dagen niet naar buiten.
Sterilisatie poes
Gemiddeld worden poezen op 6-9 maanden leeftijd geslachtsrijp. Poezen worden dan voor het eerst ‘krols’. Ze zijn dan erg aanhankelijk, rollen over de grond, miauwen erg luidruchtig en liggen met de billen omhoog en de staart opzij. Ook zullen ze proberen naar buiten te gaan op zoek naar een geïnteresseerde kater. Zelfs hele korte ontmoetingen en paringen kunnen leiden tot een zwangere poes.
Het is beter om poezen te laten ‘steriliseren’ voordat ze naar buiten gaan. Ook deze operatie gebeurd onder een algehele narcose met pijnstilling. Via de buikoperatie worden beide eierstokken verwijderd, waardoor zwangerschap en krolsheid niet meer voor kunnen komen. De poezen worden onderhuids gehecht en kunnen dezelfde dag weer naar huis. In tegenstelling tot de katers, krijgen poezen een Medical Pet Shirt aan om te voorkomen dat ze aan de buikwond kunnen likken.
Mocht u na deze informatie nog vragen hebben neem dan gerust contact met ons op.
Chippen
Wat is chippen?
Chippen houdt in dat de dierenarts een ’transponder’ inbrengt door middel van een injectienaald. Deze wordt vaak onder de huid tussen de schouderbladen of bij de nek ingebracht. In de ingebrachte chip zit een registratie nummer, welke kan worden afgelezen met een chip-reader. Dit nummer is uniek voor uw dier.
Waarom chippen?
Het chippen van honden is verplicht, maar bij katten is dit (nog) niet het geval. Wel raden wij sterk aan om uw kat te chippen. Het unieke chipnummer dat uw dier krijgt, zorgt voor een makkelijke identificatie. Dit is bijzonder belangrijk wanneer katten weglopen, verdwaald raken of ontsnappen. Vrijwel elke dierenkliniek, dierenambulance en asielen hebben een chipreader, waarmee ze het nummer kunnen aflezen. Met dit nummer kunnen ze achterhalen waar de kat vandaan komt en wie de eigenaren zijn en zo kan er contact opgenomen worden als de kat gevonden is.
Voordelen van chippen
• Een chip is gemakkelijk te plaatsen en af te lezen. Het dier kan tijdens het plaatsen van de chip de prik van de naald wel voelen, maar de chip zelf voelt het dier niet. Hij/zij heeft er dus verder geen last van.
• Een chip gaat vrijwel altijd een heel dierenleven lang mee
• Een chip kan ook bij jonge dieren geplaatst worden.
• Uw dier kan de chip in principe niet verliezen, al kan deze heel soms een klein stukje door het lichaam verplaatsen.
Chipactie
Elk jaar hebben wij in de maand juni een chip actie! Voor maar €26,00 kunt u bij ons uw hond en/of kat laten chippen, inclusief registratie.
Mocht u na deze informatie nog vragen hebben neem dan gerust contact met ons op.
Dracht bij de poes
Hoe lang is de kat zwanger?
Een dracht bij een poes duurt gemiddeld 63 dagen, negen weken dus. Na 3-4 weken kan er aan de kat gezien worden dat ze mogelijk drachtig is, namelijk door kaalheid rond de tepels en ontwikkeling van de melkklieren. Vanaf dag 25-28 kan er door middel van een buikecho worden vastgesteld of de poes daadwerkelijk drachtig is. Er kan met een echo niet geteld worden hoeveel kittens er in de buik aanwezig zijn. Door middel van een röntgenfoto kan er vaak wel een schatting gemaakt worden. Dit kan in de laatste week van de dracht. Een exacte werpdatum kan met beide methoden niet bepaald worden.
Tijdens de dracht
Uw poes mag tijdens de eerste 5 weken de normale hoeveelheid voeding krijgen. Daarna zal de eetlust toe gaan nemen en er mag meer voeding aangeboden worden. In de laatste weken mag er ook kittenbrok gegeven worden voor de extra energie. Wanneer de poes bijna gaat bevallen kunt u een mooie rustige, afgesloten plek maken, zoals een doos of een lade of een werpbak. Hier kan de poes dan alvast wennen en kan ze, wanneer ze zover is, hierin bevallen. Het kan echter zo zijn dat de poes een beter plekje vindt en heel ergens anders zal bevallen.
De bevalling
Een bevalling herkennen bij een poes is soms erg lastig. Ze kan onrustig of aanhankelijk worden of zich juist afzonderen. Haar lichaamstemperatuur zal iets zakken vlak voor de bevalling en er kan een slijmsliert uit de vulva komen (als de poes dit nog niet heeft weggelikt). De slijmsliert is teken van ontsluiting en betekent dat de bevalling binnen 24 uur zal beginnen.
Wanneer het eerste vruchtwater zichtbaar wordt (groene of bloederige uitvloeiing) beginnen de persweeën. Het eerste kitten moet binnen een uur geboren worden. Komt het eerste kitten niet? Neem dan direct contact op met de dierenarts. Er kan tussen verschillende kittens best wat tijd zitten.
De navelstreng van de kittens breekt af, zodra deze geboren is, of hij wordt doorgebeten door de poes. Als de navelstreng nog wat nabloedt, dan kunt u deze afbinden met wat (ontsmette) garen en afdeppen met betadine. Vaak likt de poes het vruchtvlies van de kittens zelf op, maar als dit niet gebeurd, dan kunt u dit vlies zelf met uw hand doorbreken en verwijderen. Ademhaling stimuleren kan door over het ruggetje te wrijven.
Wanneer belt u de dierenarts tijdens een bevalling?
- Wanneer de poes meer dan 30 minuten perst op de eerste kitten zonder enige vordering;
- als de poes één tot twee uur zwak perst en er verder niets gebeurt;
- als uw kat veel bloed verliest via de vulva;
- als de poes ziek lijkt;
- als er raar gekleurd of stinkend bloed of andere uitvloeiingen uit de vulva komen;
- als u twijfelt over hoe het gaat;
- als de moeder lang onrustig blijft of erge naweeën heeft.
Na de bevalling
Kittens zijn bij de geboorte doof en blind en na iets langer dan een week moeten de oogjes open gaan en beginnen ze te horen. Na een week moet het gewicht van de kittens verdubbeld zijn. Weeg ze elke dag. 3 weken na de bevalling gaan de kittens al met vast voedsel aan de gang.
De moederpoes geeft de kittens melk en soms kan dit zoveel energie vragen, dat ze zelf mager wordt. Dan kunt u haar extra voeding geven.
Kittens moeten op een leeftijd van 4, 6, 8 en 12 weken ontwormd worden. Daarna elke maand tot ze 6 maanden oud zijn en daarna 3-4x per jaar. Vaccinatie van de kittens gebeurt op 9 weken en 12 weken leeftijd.
Mocht u na deze informatie nog vragen hebben neem dan gerust contact met ons op.
Euthanasie bij uw huisdier
Euthanasie blijft een vervelend moment van het hebben van huisdieren, maar elke diereigenaar heeft er mee te maken gehad of krijgt er mee te maken.
Wanneer euthanasie?
Er is geen eenduidig antwoord te geven op deze vraag. De keuze tot euthanasie wordt in overleg tussen eigenaar en dierenarts gemaakt. Er zijn een aantal criteria waar u als eigenaar naar kunt kijken om een weloverwogen beslissing te nemen.
- Drinkt en eet uw kat nog uit zichzelf?
- Beweegt uw kat zich op een normale manier?
- Houdt uw kat zijn/haar poep en plas op?
- Zijn er meer negatieve momenten dan positieve momenten?
Wat gebeurt er tijdens euthanasie?
Euthanasie kan bij ons op de kliniek, maar kan ook bij u thuis gebeuren. Uw dier krijgt eerst een verdovende injectie, vergelijkbaar met een narcose prik voor een operatie. Deze injectie wordt onderhuids of via een infuus gegeven. Uw dier valt hiervan in slaap. Wanneer uw huisdier niets meer voelt en in diepe slaap is, wordt er een tweede injectie gegeven. Deze injectie wordt toegediend via het infuus of in de borst- of buikholte. Van deze prik voelen de dieren niks en hiervan stopt het hart. U en uw familie krijgen tijdens en na de euthanasie de tijd om rustig afscheid te nemen.
Na de euthanasie
Nadat u afscheid genomen heeft van uw huisdier, kunt u uw huisdier bij ons achterlaten en laten cremeren. Onze dierenklinieken hebben een vertrouwelijke samenwerking met Dierencrematorium Rotterdam-Noord en Dierenuitvaartzorg Nootdorp. Indien gewenst kan uw huisdier ook bij een ander crematorium gecremeerd worden.
Bij een thuis euthanasie is het verloop hetzelfde als bij een euthanasie op de kliniek. De dierenarts mag uw huisdier echter niet meenemen, dus u kunt uw huisdier zelf naar een crematorium brengen of op laten halen door het crematorium.
Is crematie niet gewenst, dan kan uw huisdier ook bij ons opgehaald worden voor destructie.
Zijn er vragen of twijfelt u over euthanasie van uw dier, bel gerust of maak een afspraak om met de dierenarts te overleggen.
Gebitsverzorging
Het gebit van uw huisdier hoort net als bij de mens goed verzorgd te worden. Hierbij spelen vele zaken een rol zoals leeftijd en gezondheidstoestand, de stand van de tanden en kiezen, het kauwgedrag, de voeding, het schoonhouden van het gebit door u als eigenaar en de tandheelkundige zorg door de dierenarts.
Gebitsinspectie
Het beste is het dier van jongs af aan vertrouwd te maken met de controle van de mondholte. Bouw dit langzaam op door eerst alleen aan de buitenkant van de wang te voelen met de tanden en kiezen op elkaar en later ook met geopende bek. De dierenarts voert minimaal bij iedere vaccinatie een gebitsinspectie uit. Verder is het aan te raden op de leeftijd van 6 maanden de tandwisseling te laten controleren, omdat hierbij nogal eens problemen kunnen optreden. Bij katten doen wij dit vaak tegelijk met de castratie/sterilisatie. Het kan namelijk voorkomen dat melktandjes blijven zitten, wat de stand van de definitieve tanden negatief kan beïnvloeden. Deze melktandjes moeten dan verwijderd worden om de definitieve tanden de ruimte te geven.
Gebitsreiniging
Veel huisdieren kunnen hun gebit niet alleen door hun speeksel en kauwen voldoende schoonhouden, waardoor tandplaque en tandsteen ontstaat. Het gevolg daarvan is stank uit de bek, pijn en eventueel loslaten van elementen. Om dit te voorkomen zijn de volgende maatregelen te nemen:
- Voeding: Het kauwen kan gestimuleerd worden door droogvoer te geven en bij de hond bijvoorbeeld kauwstaven/botten. Ook is er een speciaal voer voor de kat verkrijgbaar dat tandplaquevorming voorkomt en kauwen versterkt, zoals Hills t/d.
- Poetsen: Het is wetenschappelijk bewezen dat het poetsen van het gebit van uw dier de vorming van tandplaque en tandsteen duidelijk verminderd. Als er wel al tandsteen aanwezig is, zal dit eerst door de dierenarts (onder narcose) verwijderd moeten worden. Poetsen kan met een gaasje om de vinger, een vingerborstel of een tandenborstel. Dit kan in combinatie met dierentandpasta, deze heeft een prettige smaak, schuimt niet en mag doorgeslikt worden. Bij het poetsen zijn de buitenkanten van de tanden en kiezen het belangrijkste. Het wennen gebeurt geleidelijk. Forceer niks en beloon veel. Het beste is om 1x per dag te poetsen.
- Orozyme producten: Om het tandsteen te verweken. In de producten van Orozyme zitten enzymen die van binnen uit ervoor zorgen dat het speeksel van de hond en kat een andere samenstelling krijgt, waardoor het tandsteen verweekt en nieuw tandplak niet kan aanhechten.
Controle
Na het eerste levensjaar is een jaarlijkse controle door de dierenarts in principe voldoende, tenzij u problemen waarneemt als een slechte adem, een veranderde manier van eten/ kauwen (scheve kop, langzaam eten, kwijlen), zichtbare veranderingen zoals loszittende of afgebroken elementen, rood tandvlees, veel tandplaque of tandsteen. Mocht het nodig zijn het gebit te saneren (reinigen, polijsten en eventueel extracties), dan gebeurt dit onder narcose.
Conclusie
Een gezond gebit is prettig voor uw dier en ook voor u als eigenaar. Het draagt bij aan het welzijn en de levensduur van uw huisdier.
Mocht u na deze informatie nog vragen hebben neem dan gerust contact met ons op.
Giardia
Giardia is de meest voorkomende maagdarmparasiet bij katten en honden. Het is een eencellige protozo/parasiet die wordt overgedragen via direct contact van mond en besmette ontlasting, voedsel of water. U kunt Giardia ook van buiten meenemen, via uw schoenen bijvoorbeeld. Het duurt 5-16 dagen tot het ontstaan van ziekteverschijnselen. Dieren kunnen de parasiet daarna gedurende meerdere weken afwisselend uitscheiden. Ze kunnen ook drager zijn van Giardia, waarbij ze wel de parasiet uitscheiden zonder ziekteverschijnselen.
Besmetting door Giardia
Giardia komt voor in twee verschillende vormen: als trofozoiet en als cyste. De trofozoiet is het stadium waarbij de parasiet zich in de darm bevindt. Als de parasiet met de ontlasting aan het einde van het darmkanaal komt vormt hij een beschermende laag om zich heen, en wordt hij inactief. Dit wordt de cyste genoemd. Deze cysten zijn besmettelijk, en kunnen door hun beschermlaagje erg lang in de omgeving overleven.
Besmetting vindt plaats door direct contact tussen dieren of contact met de ontlasting van andere dieren. Dieren kunnen zichzelf ook herbesmetten, doordat de cysten in de vacht blijven hangen en weer opgelikt kunnen worden.
Symptomen Giardia bij de kat
Dieren hebben niet altijd verschijnselen als ze besmet zijn met Giardia. Als de dieren klachten krijgen, dan is er sprake van afwisselende of chronische diarree. Katten hebben vaker dikker darm diarree: vaker poepen, persen op ontlasting en ontlasting is slijmerig en kan soms slijm en bloed bevatten.
Ontlasting onderzoek
Giardia is te vinden in de ontlasting, door middel van ontlastingonderzoek. Omdat de parasiet niet continu uitgescheiden wordt, wordt de kans op het vinden groter als er van 3 opeenvolgende dagen ontlasting verzameld wordt. Deze ontlasting moet tussendoor in de koelkast bewaard worden. Voor het vaststellen van Giardia gebruiken wij de SNAP test. Er bestaat de kans op vals-negatieve uitslagen, terwijl uw dier wel besmet is. We beoordelen daarom ook altijd de ontlasting op consistentie, kleur en geur. Bij twijfel kunnen wij de ontlasting ook naar een laboratorium sturen voor verder onderzoek.
Behandeling tegen Giardia
Giardia kan behandeld worden met Fenbendazol (Panacur®) of Metronidazol. Vaak beginnen wij met een kuur Fenbendazol van 5 dagen, dan een stopweek en daarna nogmaals een kuur van 5 dagen. Leven er andere dieren in huis? Dan raden wij aan ook die te behandelen.
Giardia bij de mens
Ook bij mensen komt Giardia voor. Vaak zijn dit varianten die niet bij honden en katten voorkomen, maar er zijn twee varianten die zowel bij honden/katten, als de mens kunnen voorkomen. Giardia is dus wat men noemt een zoönose (overdraagbaar van dier op mens). Goede hygiëne is daarom belangrijk!
Omgevingshygiëne
Giardia op straat voorkomen is helaas niet mogelijk. In huis kunt u wel maatregelen nemen het infectierisico te verminderen.
- Ruim ontlasting zo snel mogelijk op.
- Was bedjes/mandjes/kussen indien nodig op 60 graden. Bekleding van bank of auto kunt u stomen (1 minuut op 70 graden)
- Maak de ruimte schoon met water en zeep. Daarna kunnen Giardia cysten gedood wordt met chloor of quaternaire ammoniumzouten.
Indien u meerdere dieren in uw huishouden heeft, is het vaak nodig alle dieren tegen Giardia te behandelen, ook wanneer de andere dieren geen symptomen van infectie hebben.
Mocht u na deze informatie nog vragen hebben neem dan gerust contact met ons op.
Hoge bloeddruk bij de kat
Oorzaak hoge bloeddruk kat
De normale bloeddruk van een kat ligt tussen de 120 – 160 mmHg. Een hoge bloeddruk bij de kat kan door verschillende aandoeningen veroorzaakt worden, namelijk nierfalen, schildklierproblemen en bijniertumoren (hyperaldosteronisme). Soms is de oorzaak niet te achterhalen.
Symptomen
De meeste katten laten in het begin niks merken van een hoge bloeddruk. Soms zijn ze wat slomer dan normaal.
Uw kat kan ook symptomen hebben van de ziekte die de hoge bloeddruk veroorzaakt, zie de onderwerpen nierproblemen en schildklierproblemen voor die symptomen.
In het geval van een bijniertumor (hyperaldosteronisme) kan de kat spierzwakte vertonen als gevolg van een laag kalium.
Gevaren van een hoge bloeddruk
Blindheid – door de hoge bloeddruk kan het netvlies van het oog loslaten, wat blindheid veroorzaakt. De pupil is dan groot en de kat gaat voorzichtiger bewegen of loopt tegen dingen aan.
Hersenbloeding – er kan een acute hersenbloeding optreden bij een hoge bloeddruk. Er is sprake van dronkemansgang, epilepsie, scheve kop of dementie. Klachten kunnen (deels) weggaan bij behandelen van de hoge bloeddruk.
Hartfalen – door de hoge druk moet het hart harder pompen, waardoor de hartspier verdikt. Dit kan hartfalen tot gevolg hebben.
Nierfalen – dit is een oorzaak, maar ook een gevolg van hoge bloeddruk. De hoge bloeddruk beschadigt de nieren.
Bloeddrukmeting
Een bloeddrukmeting voeren wij uit bij de staart of bij de voorpoot van de kat door middel van een oscillometrisch bloeddrukapparaat. Soms is de bloeddruk vals verhoogd door de stress van de kat.
Behandeling
Een verhoogde bloeddruk bij de kat wordt behandeld met amlodipine. De dosering van het medicijn moet worden aangepast, tot de waarde voldoende genormaliseerd is. Als de bloeddruk onvoldoende daalt en de onderliggende oorzaak zo goed mogelijk onder controle is, dan kan er medicatie toegevoegd worden, zoals ACE remmers, ARB blokkers (Semintra®), plasmedicijnen of atenolol.
Prognose
Met medicatie kan een hoge bloeddruk vaak goed onder controle gebracht worden. Wanneer er een onderliggende oorzaak voor de hoge bloeddruk is, dan hangt de prognose daar ook van af. Schade van een hoge bloeddruk kan (deels) herstellen, maar restverschijnselen kunnen blijven, zoals blindheid of hersenschade. Blinde katten kunnen vaak een goed en kwalitatief leven leiden.
Mocht u na deze informatie nog vragen hebben neem dan gerust contact met ons op.
Kittens
Gefeliciteerd met uw nieuwe kitten! Kittens zijn hartstikke leuk, maar er komt toch nog veel bij kijken, nadat deze jonge dieren in huis zijn gekomen. We zetten een aantal dingen even op een rijtje.
Vaccinaties
Afhankelijk van de leeftijd waarop u uw het kitten heeft gehaald, kan het zijn dat deze wel of nog niet gevaccineerd is. Op 9 weken leeftijd krijgen ze namelijk de eerste grote vaccinatie (katten- en niesziekte). De daarop volgende vaccinatie is op 12 weken leeftijd en daarna op 1 jaar leeftijd. Het verdere vaccinatie schema kunt u lezen op onze vaccinatie pagina.
Gebit en voeding
Het is handig om op jonge leeftijd te beginnen met tandenpoetsen, ook bij katten. Het kan de vorming van tandsteen en tandplaque verminderen.
Geef uw kitten tot 4 maanden leeftijd 4x per dag een portie eten, tot 6 maanden 3x daags en daarna 2x per dag eten. Sommige katten kunnen zelf bepalen hoeveel ze eten en op gewicht blijven, maar er zijn ook katten die dit niet kunnen en daardoor overgewicht krijgen.
Ontwormen
In het nest wordt de kitten, als het goed is, op 4 – 6 – 8 weken ontwormen (moederpoes wordt dan ook mee ontwormd). Bij u wordt dit schema doorgezet tot 12 weken leeftijd. Daarna 1 x per maand tot de leeftijd van 6 maanden, daarna 1 x per 3 maanden.
Voortplanting
Poezen castreren (in de volksmond steriliseren) wij vanaf 6 maanden leeftijd of ouder. De krolsheid kan namelijk vanaf 6 maanden verwacht worden. De poes moet minimaal 2 – 2,5 kg wegen.
Katers castreren wij vanaf 6 maanden leeftijd of bij een gewicht van 2 – 2,5 kg. Bij sproeien op jonge leeftijd kan castratie eerder overwogen worden. LET OP: een kater kan nog 1 maand na castratie dekken!
Mocht u na deze informatie nog vragen hebben neem dan gerust contact met ons op.
Nierproblemen
Bij de kat komen nierproblemen helaas erg vaak voor, vooral bij oudere katten. Als meer dan 70% van de nieren niet meer werkt, kan de kat verschijnselen krijgen van nierfalen. Katten laten van nature niet goed zien als er wat mis is. Zeker bij wat oudere katten is het moeilijk te zien als zij ergens last van hebben. De nieren zorgen voor het behouden van de vochtbalans en voor het afvoeren van afvalstoffen. Een belangrijke taak om het dier gezond te houden dus! Daarom is het belangrijk om elk jaar de gezondheid van de kat na te laten kijken bij de dierenarts.
Vormen van nierproblemen
Er zijn verschillende vormen van nierproblemen (nierfalen):
- Pre-renaal (voor de nier): hiermee bedoelen we dat de hoge nierwaarden komen door bijvoorbeeld uitdroging en/of hartfalen.
- Renaal (in de nier): dit kan ontstaan bij beschadiging aan de nieren zelf door bijvoorbeeld infarcten, nierbekkenontsteking en/of genetische of ontwikkelingsafwijkingen.
- Post-renaal (na de nier): dit kan optreden als een kat een verstopte blaas/plasbuis heeft en niet meer kan plassen. Omdat de nieren niet langer afvalstoffen kunnen afvoeren en geen vocht kwijt kunnen, stapelen de nierwaarden zich op.
Hoe herkent u nierfalen bij uw kat?
- Meer drinken en meer plassen (grotere plassen)
- Verminderde eetlust
- Doffe/plukkerige vacht
- Misselijk en/of braken
- Bleke slijmvliezen
- Algeheel minder blij en actief
Wanneer u merkt dat uw kat deze symptomen vertoond, is het verstandig om een afspraak te maken. Dan kunnen we samen met de dierenarts bespreken wat voor klachten uw dier heeft en welke aanvullende onderzoeken nodig zijn om tot een diagnose te komen. Daarna kunnen we een gepaste therapie instellen.
Belangrijk om te melden: Bij acute schade aan de nier, kan therapie deze schade tegengaan. Chronische schade aan de nier is niet te genezen. We kunnen de kat dan wel symptomatisch ondersteunen met therapie en de progressie van de ziekte vertragen, maar de nieren zullen niet meer voor 100% kunnen functioneren.
Niesziekte bij katten
Niesziekte is een veelvoorkomende aandoening bij zowel kittens als volwassen katten. De klachten kunnen sterk variëren: sommige katten blijven klachtenvrij drager, terwijl andere ernstig ziek worden of zelfs aan de ziekte overlijden. Gelukkig kunnen we veel ellende voorkomen door vaccinatie en goede hygiënemaatregelen.
Wat is niesziekte?
Niesziekte is een infectie van de voorste luchtwegen, veroorzaakt door virussen en bacteriën. De twee belangrijkste virussen zijn:
- Feline Herpesvirus (FHV-1): zorgt vaak voor ernstige klachten zoals sloomheid, oogontstekingen, niezen en benauwdheid.
- Feline Calicivirus (FCV): geeft doorgaans mildere klachten, maar kan ook zorgen voor zweertjes in de mond, kreupelheid of zelfs longontsteking.
Daarnaast kunnen bacteriën zoals Bordetella bronchiseptica, Chlamydophila felis en Mycoplasma de klachten verergeren.
Hoe herken je niesziekte?
De meest voorkomende symptomen zijn:
- Niezen en neusuitvloeiing (snotteren)
- Oogontsteking (conjunctivitis) en traanogen
- Verminderde eetlust en sloomheid
- Koorts
- In ernstige gevallen: hoesten, benauwdheid, longontsteking of zelfs abortus
Vooral jonge, oude en niet-gevaccineerde katten zijn kwetsbaar.
Hoe wordt niesziekte vastgesteld?
De dierenarts stelt de diagnose meestal op basis van het klinische beeld. Soms wordt aanvullend onderzoek gedaan, zoals een PCR-test, waarmee het DNA van de ziekteverwekker wordt opgespoord.
Behandeling van acute niesziekte
De behandeling hangt af van de ernst van de klachten. Bij milde gevallen kan het afweersysteem het zelf oplossen. Ernstige gevallen, vooral bij jonge of zwakke katten, hebben intensieve zorg nodig:
- Infuus en voedingsondersteuning
- Pijnstilling en stomen
- Antibiotica bij bacteriële infecties
- Neusdruppels of oogzalf
- In sommige gevallen antivirale middelen of supplementen
Katten die in groepen leven, moeten geïsoleerd worden om verdere verspreiding te voorkomen. Het virus kan namelijk via direct contact, maar ook via kleding, handen en omgeving worden overgedragen.
Chronische niesziekte
Sommige katten blijven na een acute infectie langdurig klachten houden. Dit noemen we chronische niesziekte. Vaak komt dit door blijvende schade aan de neus of doordat het virus (zoals herpes of calicivirus) aanwezig blijft en af en toe opnieuw actief wordt – net als een koortslip bij mensen.
Katten met chronische niesziekte zijn vaak langdurig of herhaaldelijk verkouden. Ze zijn meestal niet ernstig ziek, maar kunnen wel minder goed eten en afvallen.
Behandeling bij chronische niesziekte is lastig. Genezing is niet mogelijk, maar symptomen kunnen worden verlicht:
- Stomen (bijvoorbeeld in de badkamer)
- Neusdruppels (zoutoplossing)
- Voeding opwarmen om geur en eetlust te stimuleren
- In sommige gevallen helpt prednison of neusspoeling onder narcose
Voorkomen is beter dan genezen
De beste bescherming tegen niesziekte is vaccinatie. In Nederland worden katten standaard ingeënt tegen de belangrijkste veroorzakers van deze ziekte. Ook katten die nooit buiten komen, kunnen besmet raken via kleding, schoenen of handen van hun baasje. Daarom raden we aan om alle katten te vaccineren, ook binnenkatten (zie vaccinatie kat).
Wil je meer weten over vaccinatie of verdenk je dat jouw kat niesziekte heeft? Neem dan gerust contact met ons op voor advies of een afspraak. Vroegtijdige behandeling voorkomt veel leed.
Oogproblemen kat
Verschijnselen
Ogen zijn kwetsbaar en erg belangrijk voor uw dier. Als u een van deze verschijnselen opmerkt bij uw dier, neem dan gelijk contact met ons op.
- Groene/witte uitvloeiingen of troebelheid
- Rode of ontstoken ogen
- Derde ooglid zichtbaar
- Extreme tranenvloed
- Uitpuilende of verzonken ogen
- Korsten of ontstekingen rond het oog
- Verlies van gezichtsvermogen
- Toenemende jeuk en knijpen met de ogen (pijn)
De belangrijkste oogaandoeningen bij de kat
Conjunctivitis
Deze aandoening zien we het meest bij kat. Het is een ontsteking van het ooglidslijmvlies en soms het oogwit.
Verschijnselen:
- Roodheid en uitvloeiing (van waterig tot pus)
- Traanstrepen
- Zwelling van het slijmvlies van het oog
- Knijpen met het oog of beide ogen
Oorzaak:
Conjunctivitis kan komen door irritatie/beschadiging van het slijmvlies, afwijkende oogleden, verkeerd groeiende haartjes of door afwijkende traanproductie (te weinig of van slechte kwaliteit). Als allebei de ogen last hebben van conjunctivitis kan het ook een allergie of infectie zijn (zie niesziekte).
Therapie:
- Kleine propjes in de ooghoek mag u zelf schoonmaken.
- Ook zeer milde conjunctivitis met wat tranen is soms al op te lossen door het oog schoon te maken met lauw gekookt water.
- Bij ergere conjunctivitis (zwelling, knijpen en pus uit het oog) is er mogelijk meer nodig, zoals een antibiotica zalf.
Beschadiging aan het oog
De verschijnselen bij beschadigingen zijn vergelijkbaar met wat we zien bij conjunctivitis. Wanneer beschadigingen optreden op het hoornvlies noemen we het een cornea ulcer.
Cornea ulcer
Dit kan komen door (vecht)trauma, verkeerd groeiende haartjes en entropion (naar binnen rollende oogleden). Afhankelijk van de oorzaak kan een antibioticazalf genoeg zijn. Soms, zoals bij entropion, is een corrigerende operatie nodig. Het is dus belangrijk het oog goed te onderzoek om te achterhalen hoe het beste verder gegaan kan worden.
Ooglid beschadiging
Oogleden raken vooral beschadigd door trauma. Denk hierbij aan bijt of krab trauma door een andere kat. Maar ook val trauma of blijven haken achter een scherpe tak kan schade geven. Als de schade na beoordeling te groot is, dan moet dit onder narcose gehecht worden.
Oorontsteking bij katten
Hoewel oorontsteking bij katten minder vaak voorkomt dan bij honden, is het probleem vaak wél hardnekkiger. Katten die last hebben van terugkerende oorontstekingen hebben niet alleen pijn, maar ook een verminderde levenskwaliteit. In veel gevallen ligt de oorzaak dieper dan je op het eerste gezicht zou denken. Denk bijvoorbeeld aan middenoorpoliepen, middenoorontsteking of allergieën.
Om de juiste behandeling te geven, is het belangrijk om niet alleen de ontsteking zelf aan te pakken, maar ook de onderliggende oorzaak te achterhalen.
Bij oorontsteking (ook wel otitis externa) is de huid van de uitwendige gehoorgang ontstoken. Dit uit zich in klachten zoals:
-
Schudden met de kop
-
Krabben aan het oor
-
Vieze of stinkende uitvloeiing
-
Een oor dat slap hangt of gevoelig is
Veelvoorkomende oorzaken
1. Oormijt
Vooral bij jonge katten komt oormijt vaak voor. De mijt is besmettelijk voor andere katten en goed te behandelen met antiparasitaire middelen. Bij ongeveer de helft van de katten met oorontsteking zijn oormijten de boosdoener.
2. Obstructie van de gehoorgang (zoals poliepen)
Een veelvoorkomende oorzaak bij katten is een middenoorpoliep – een goedaardige zwelling van het slijmvlies in het middenoor. Deze poliepen ontstaan vaak na luchtweginfecties in de jeugd (zoals niesziekte) en kunnen voor langdurige irritatie zorgen.
Sommige kattenrassen, zoals de Maine Coon, hebben hier mogelijk een verhoogde kans op. Poliepen zijn niet altijd zichtbaar en worden soms pas ontdekt bij grondig onderzoek onder narcose of via beeldvorming zoals een CT-scan.
3. Middenoorontsteking
Chronische middenoorontstekingen zijn een belangrijke (en vaak gemiste) oorzaak van steeds terugkerende oorontsteking. Deze infecties kunnen ontstaan via de buis van Eustachius en blijven vaak lange tijd onopgemerkt.
Pas als ook de zenuwen in het oor worden aangetast, ontstaan zichtbare problemen, zoals:
-
Een scheve kopstand
-
Evenwichtsproblemen
-
Verandering van pupil of oogstand (Horner-syndroom)
-
Verlamming van het gezicht (Facialis-paralyse)
Diagnose stellen is lastig zonder geavanceerd onderzoek. Een CT-scan biedt meestal duidelijkheid. Behandeling bestaat uit langdurige antibiotica, ontstekingsremmers en soms een operatie.
4. Allergieën
Net als bij mensen kunnen katten last hebben van allergieën – bijvoorbeeld voor voedsel of omgevingsfactoren. Omdat de huid van de gehoorgang onderdeel is van de totale huid, kan een allergische reactie zich ook uiten als oorontsteking.
Het vaststellen van een allergie is bij katten lastiger dan bij honden. Toch is het belangrijk om dit serieus te nemen. Een gestructureerd plan van aanpak kan veel verbetering brengen, ook al is genezing soms niet mogelijk.
Overgewicht (obesitas)
Overgewicht ontstaat geleidelijk en is niet plotseling aanwezig. Het ontstaat doordat er in verhouding tot de lichaamsbeweging te veel wordt gegeten. Zeker na castratie (bij vrouwelijke dieren vaak sterilisatie genoemd) is het van belang om goed op het gewicht te letten. Het lichaam van uw dier ondergaat dan namelijk hormonale veranderingen, waardoor er minder energie nodig is. Als dezelfde voedingshoeveelheid gegeven wordt als voorheen, dan kan dit tot overgewicht leiden. We adviseren daarom ook om over te stappen op volwassen voeding na castratie/sterilisatie, of om 10-15% minder voer te geven.
Belangrijke symptomen van overgewicht bij uw huisdier:
- De ribben zijn niet gemakkelijk te voelen.
- De taille die eerst zichtbaar was, is verdwenen.
- Kortademig, snel moe, lui of veel slapen.
Er zijn veel nadelen verbonden aan overgewicht. Vergeleken met dieren met een optimaal gewicht, hebben dieren met overgewicht een veel hoger risico op het ontwikkelen van niet-allergische huidaandoeningen, suikerziekte en artrose.
Deze obesitas gerelateerde ziektes kunnen het dier zelfs 2 jaar van het leven kosten.
Het is niet gemakkelijk om uw huisdier op een gezonde en verantwoorde wijze te laten afvallen en dit vast te houden. Onze assistente Merel kan u en uw huisdier helpen met een speciaal voor dieren ontwikkeld afslankprogramma, zie ook Voedingsadvies – Dierenartspraktijk en Dierenkliniek Zuidplas. Indien nodig wordt hiervoor speciale dieetvoeding gebruikt, het Prescription Diet Metabolic van Hill’s. Het belangrijkste verschil met andere afslankvoedingen is dat deze voeding inspeelt op het unieke energieverbruik van ieder huisdier en het natuurlijke vermogen van het lichaam activeert om overtollig lichaamsvet te verbranden. Hierdoor valt het dier sneller af, zonder spierweefsel te verliezen en het voorkomt het jojo-effect voor de toekomst. Deze voeding is dus geschikt voor zowel gewichtsverlies als gewichtsbehoud!
Mocht u na deze informatie nog vragen hebben neem dan gerust contact met ons op.
Parasieten bij katten
Katten kunnen last hebben van inwendige (zoals wormen) en uitwendige parasieten (zoals vlooien, teken en oormijten). Parasieten kunnen veel ongemak veroorzaken, zoals jeuk, diarree of verminderde eetlust. Vooral kittens en buitenkatten zijn extra gevoelig.
Veelvoorkomende parasieten:
- Vlooien → Jeuk, kale plekken, zwarte korreltjes in de vacht
- Teken → Bultjes in de huid, mogelijk ziekten zoals Lyme
- Oormijten → Heftige jeuk aan de oren, vuil of roodheid
- Wormen → Diarree, wormpjes in de ontlasting, opgezwollen buikje
- Luizen → Jeuk en slechte vachtconditie (zelden bij katten)
Wat kun je doen?
- Controleer je kat regelmatig
- Gebruik preventieve middelen
- Ontworm regelmatig
- Behandel bij vlooien ook de omgeving
- Vraag je dierenarts om advies
Senior care voor de kat
Uw kat hoort vanaf hun 7de levensjaar bij de senioren. Dit betekent niet direct dat uw dier oud is maar het kan wel dat uw dier (ongemerkt) ouderdomsklachten begint te krijgen. De conditie van organen, weefsel en skelet kunnen achteruit gaan en tot problemen gaan leiden. Veel aandoeningen zijn bij vroegtijdig ingrijpen te verhelpen of te vertragen, zodat uw dier langer gezond en fit blijft. Soms heeft uw dier andere voeding, voedingssupplementen, bepaalde medicijnen of een specifieke behandeling nodig.
Onze senior care begeleiding houd in:
- Het advies om 1 x per jaar een senior care afspraak te maken, dit kan evt. samen met de jaarlijkse vaccinatie. De consultprijs is gelijk aan het normale consult.
- Bij het senior care onderzoek wordt uw dier uitgebreid onderzocht. Hierbij komen o.a. aan de orde de toestand van het gebit, het bewegingsapparaat en voeding. Hart, longen en inwendige organen worden onderzocht (ook in of uitwendige zwellingen) en het gedrag wordt besproken.
- We raden een bloedonderzoek aan om de conditie van de organen te kunnen beoordelen.
- Mocht er aanleiding zijn voor nader onderzoek of een behandeling in te stellen bijv. röntgenfoto, echo, bloeddrukmeting, hartfilm dan doen we dat in overleg met u als eigenaar.
Zo nodig wordt hiervoor en nieuwe afspraak gemaakt.
Mocht u na deze informatie nog vragen hebben neem dan gerust contact met ons op.
Suikerziekte bij de kat (diabetes mellitus)
Suikerziekte komt regelmatig voor bij katten, vooral bij oudere of te zware dieren. Zonder behandeling kan de kat ernstig ziek worden, maar met de juiste zorg is de aandoening goed onder controle te houden.
Symptomen van suikerziekte:
-
Veel drinken en plassen
-
Toegenomen eetlust, maar toch afvallen
-
Verminderde vachtverzorging
-
Sloomheid of lusteloosheid
-
In ernstige gevallen: braken, niet eten, andere geur, instorten
Oorzaak
Bij suikerziekte maakt de kat te weinig insuline aan. Hierdoor blijft er te veel suiker in het bloed, wat schade veroorzaakt in het lichaam. Vaak is overgewicht de belangrijkste risicofactor.
Behandeling
De behandeling bestaat uit:
-
Insuline-injecties (meestal 2x per dag) OF sinds kort bestaat er ook een orale medicatie Senvelgo voor de behandeling voor suikerziekte.
-
Speciaal dieet (bijv. Hill’s MD of Royal Canin Diabetic)
-
Regelmatige controle van de bloedsuikerspiegel
-
Goede observatie thuis
De meeste katteneigenaren leren zelf insuline toedienen en bloedsuiker meten. Zo kunnen ze hun kat thuis goed begeleiden.
Gevaarlijke complicaties
-
Hypo (te laag bloedsuiker): zenuwachtig gedrag, beven, zoeken naar eten
-
Ketoacidose (te weinig insuline): ernstige ziekte, spoedopname nodig
-
Zenuwschade of blaasontsteking bij slecht geregelde diabetes
Goed om te weten
Suikerziekte vraagt om toewijding, maar veel katten leven nog jarenlang prettig met de juiste behandeling.
Schildklierproblemen bij de kat
Bij katten komt vooral hyperthyreoïdie voor: een te snel werkende schildklier. Dit treft meestal katten vanaf 10-12 jaar. De schildklier maakt dan te veel hormonen aan, wat het lichaam ontregelt. Hypothyreoïdie (traag werkende schildklier) is zeer zeldzaam bij katten.
Symptomen
-
Meer eten, maar toch afvallen
-
Veel drinken en plassen
-
Onrust of geïrriteerd gedrag
-
Snelle hartslag, hijgen bij stress
-
Soms braken of diarree
-
Slechte spiermassa en vermoeidheid
Diagnose
De dierenarts voelt vaak een vergrote schildklier in de hals. De diagnose wordt bevestigd met bloedonderzoek (T4-waarde).
Behandelopties
-
Radioactief jodium (gouden standaard). Deze behandeling doodt alleen de zieke schildkliercellen. Meestal is 1 injectie voldoende, maar er zijn wel enkele dagen opname nodig in verband met de radioactiviteit. De kat geneest hierdoor meestal volledig. Deze behandeling voeren wij zelf niet uit, maar hier kunnen wij wel een doorverwijzing voor regelen.
-
Medicatie in de vorm van tabletten of oorzalf. Deze behandeling is levenslang nodig. Bijwerkingen kunnen zijn: jeuk, braken of bloedafwijkingen
-
Jodiumarm dieet (Hill’s YD®). Het is belangrijk dat er bij deze optie alleen dit voer gegeven wordt (geen snoepjes of ander voer!), want anders werkt het niet. Er is dan geen medicatie nodig, maar schildklier blijft vergroot.
-
Operatief verwijderen van (een deel van) de schildklier. Er is bij deze optie kans op hergroei van de schildklier of complicaties met calciumhuishouding. Dit is niet altijd geschikt voor alle katten.
Goed nieuws: Hyperthyreoïdie is in bijna alle gevallen goed te behandelen. De beste aanpak hangt af van uw kat én uw thuissituatie. Wij helpen u met het maken van de keuze tussen de behandelopties.
Permethrin vergiftiging bij de kat
Permethrin is werkzame stof die in ontvlooiingsmiddelen voor de hond kunnen zitten, namelijk Advantix, Pulvex en Vectra 3-D
Mocht u ook een hond in huis hebben, dan raden wij u aan om deze middelen te vermijden.
Symptomen van een permethrin vergiftiging:
Onderstaande symptomen kunnen verschijnen binnen 72 uur na een vergiftiging met permethrin.
- Spierspasmes
- Maagdarmklachten
- Ongelijke pupillen
- Speekselen
- Overgevoeligheid voor geluid, licht en aanrakingen
Op het moment dat er ontdekt word dat een pipet met permethrin is toegediend bij de kat is het noodzaak dat u zo snel mogelijk (het liefst onmiddelijk) de kliniek belt!
Eenmaal in de kliniek is het belangrijk dat we gelijk aan de slag gaan met uw kat om de permethrin van het lichaam te scheren/wassen, een infuus aanleggen en om te beginnen met vloeistof therapie.
Het behandelen van de vergiftigde kat kan soms een paar dagen duren, omdat het van belang is dat het dier continue vloeistof therapie krijgt om de gifstoffen zo goed en zo snel mogelijk uit het lijf te filteren.
Helaas overleven niet alle dieren deze vergiftiging. Wees daarom alert op welke anti-vlooien pipetten u toedient aan uw kat.
Bij twijfel over welk middel u het beste toe kan dienen bij uw kat, kunt u gerust contact met ons opnemen.
In het middel Indorex Defence Spray die de omgeving behandelt tegen vlooien en vlooieneitjes zit ook het bestanddeel permethrin, daarom is het van de belang dat u uw katten voor een aantal uur naar een andere verdieping verplaatst of buiten houdt (in het geval van buitenkatten). Lees voor gebruik altijd goed de bijsluiter door.
Lelie intoxicatie bij de kat
Lelies en ook het water waar deze bloemen in staan zijn zeer giftig voor katten. Dit kan acuut nierfalen geven bij de kat (zie nierproblemen).
Paracetamolvergiftiging bij de kat
Paracetamol is dodelijk voor katten. Zelfs een klein stukje van een tablet kan al ernstige vergiftiging veroorzaken. Geef dus nooit paracetamol aan uw kat. Een tiende van een 500 mg tablet kan al giftig zijn voor een kat van 5 kilogram.
Waarom is paracetamol zo giftig?
Katten missen de enzymen om paracetamol goed af te breken. Daardoor ontstaat er een giftige stof (NAPQI) in het lichaam, die ernstige lever-, bloed- en nierschade veroorzaakt.
Symptomen (4–72 uur na inname)
- Blauwe tong/slijmvliezen (zuurstoftekort)
- Versnelde ademhaling
- Ernstige sloomheid of zwakte
- Gezwollen kop of poten
- Geelzucht
- Braken, geen eetlust
- Donkere of bloederige urine
Wat te doen bij vergiftiging?
Snel handelen is cruciaal!
- Binnen 4 uur: kat laten braken en/of maagspoeling (door dierenarts)
- Actieve kool geven om opname van gifstoffen te verminderen
- Infuus en extra zuurstof
- Bloedonderzoek om methemoglobine en leverschade te controleren
- In ernstige gevallen: bloedtransfusie
Prognose
Hoe sneller de behandeling start, hoe groter de kans op herstel. Leverschade kan tot 3 weken duren om te herstellen. Zonder behandeling is paracetamolvergiftiging vaak dodelijk.
Heeft uw kat mogelijk een vergiftiging opgelopen of heeft u nog vragen? Neem dan gerust contact met ons op.